LID WORDENMaurice Hoogendoorn schrijft iedere maand een bijdrage voor de leden - en verdere geïnteresseerden - van Content. Het coachen zit Maurice in zijn DNA, waardoor hij sinds 2004 er zijn beroep van heeft gemaakt. Maurice helpt bij het vrijuit presteren, het bereiken van een volgend succes. En succes vraagt om fundamentele veranderingen, met de juiste instrumenten, mindset en doorzettingsvermogen kan iedereen keer op keer de volgende fase van succes bereiken. Als businesscoach zet Maurice mensen en organisaties op het spoor van succes. Van jonge ondernemers tot CEO’s, van gevestigde bedrijven als Sharp en Libertel (later Vodafone) tot start-ups.
Meer informatie: MauriceHoog | Business coaching, met resultaat als uitgangspunt
Lees hier de bijdrage van Maurice van Mei 2025. Reageren kan via mail@mauricehoog.nl.
___________________________________________________
'Het potlood van Terlouw'
Soms ontmoet je iemand die je leven nét
iets meer richting geeft. Iemand die met weinig woorden, veel zegt. Voor mij
was Jan Terlouw zo iemand.
Jan – of misschien nog liever: meneer Terlouw – kende ik eerst van zijn boeken. Oorlogswinter maakte diepe indruk op me, juist omdat het gebaseerd was op zijn eigen ervaringen in de oorlog. Later werd hij minister van Economische Zaken, vicepremier voor D66, Commissaris van de Koningin in Gelderland en lid van de Eerste Kamer.
Maar voor mij bleef hij vooral de man van de verhalen. Hij woonde een tijd in Amersfoort, mijn stad. En als kind groeide ik op met zijn woorden. Zijn wijsheid was tastbaar, in boeken die ik verslond, maar ook in de manier waarop hij sprak.
Op 5 mei 2018 was ik uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een vrijheidscollege in Wageningen, maar ik kreeg ook een koffiemoment met de spreker van die dag: Jan Terlouw.
Zijn kleindochter zat ook aan tafel, want ze woonde in de buurt en hoorde dat opa een toespraak hield. Dat wilde ze niet missen.
Jan sprak rustig, maar ook levendig en luisterde met aandacht. Hij reageerde niet, maar antwoordde en wist ook direct tot de kern te komen of je te triggeren. Hij sprak over het sociale vertrouwen, zijn zorgen over de huidige politieke onrust en de enorme verdeeldheid. ‘Er moeten weer touwtjes uit brievenbussen hangen’.
Volgens Jan vertelden we geen verhalen meer door onze snelle manier van communiceren of onze korte aandachtspanne. En juist het verhaal maakt een persoon boeiend en hierdoor onthoud je zaken makkelijker.
En toen haalde hij een potlood uit zijn binnenzak. Geen symbolisch gebaar, maar een gespreksonderwerp. Een klein verhaal. Hij gebruikte het om een punt te maken. En wat bleef hangen, was niet alleen de boodschap, maar ook de manier waarop hij het bracht. Dat ik het nu nog weet bevestigt zijn wijsheid.
Het potlood staat nu voor mij symbool voor aandachtig spreken en luisteren. Voor betekenis geven aan het kleine.
Zijn toespraak duurde een uur. Een zaal vol mensen – muisstil en luisterend met volle aandacht. Geen telefoons, geen afleiding. Bijzonder en inmiddels ook uniek. Alleen Jan en zijn verhalen.
Een uur lang bleef hij boeien met zijn indrukwekkende levensgeschiedenis. Hij deelde anekdotes en verhalen uit de oorlog. Hierbij ging het over feiten, gevoelens, interpretaties en keuzes die gemaakt werden.
Een statement van hem wat ik niet meer vergeet is dat je het ergens niet mee eens hoeft te zijn, maar om dan te zeggen dat het niet waar is, vond hij erg hypocriet en uit een mond van een leider erg schokkend.
Hij doelde op het milieu en de veranderingen. Als lid van diverse natuurorganisaties, onderbouwde hij dit met een aantal treffende feiten om duidelijk te maken dat die verandering impact gaat hebben. ‘De aarde is niet van ons. We hebben haar in bruikleen van onze kinderen.’
Jan Terlouw was een maatschappelijk betrokken persoon, een krachtige leider en een schrijver van waardevolle boeken. Het was een eer hem te ontmoeten en van alle bekende Nederlanders die ik heb gesproken, heeft hij een onuitwisbare indruk op me gemaakt.
Deze man laat een enorme legacy achter en wat ben ik dankbaar een onvergetelijk moment met hem te mogen hebben gehad.
Hij wilde geen held zijn. Maar voor mij, en velen met mij, was hij dat wel.
Maurice Hoogendoorn
LinkedIn:
(6) Maurice Hoogendoorn | LinkedIn
Reageren? Dat kan via mail@mauricehoog.nl
